عاقبت جوينده
يابنده بود.
چو بيني نابيناو چاه است
گر خاموش نشيني گناه است
قدر عافيت كسي داند كه به مصيبتي گرفتار شود.
علاج واقعه را
قبل از وقوع بايد كرد.
اين راه كه مي روي
به تركستان است.
راه مرو بيراه مرو هر چند
كه راهت دور بود.
كار نيكو
كردن
از پر كردن است.
چاه مكن بهر كسي اوّل خود ت بعد اً كسي.
اين دغل دوستان كه
مي بيني مگساننددور شيريني.
پسته بي مغز وقتي دهان
باز كند رسوا شود.
روغن ريخته جمع نمي شود.
گل بود به سبزه
نيز آراسته شد.
كوزه گر از
كوزه
شكسته آب مي خورد.
از محبّت ، خار ها
گل مي شود.
دوستي گرگ و
گوسفند
هرگز هرگز.
روز از نو
روزي از نو
آب در كو زه و ما تشنه
لبان مي گرديم.
هر چيز كه
خار آيد
روزي به كار آيد.
حسني به مكتب نمي رفت
وقتي مي رفت جمعه ها مي رفت .
با حلوا
حلوا دهان
شيرين نمي شود.
دانا داند و
بپر سد
نادان نداند و نپرسد.
رطب خورده كي
كند منع رطب.
در عفو
لذّتي است
كه در انتقام نيست.
هر چه بگندد نمكش مي زنند واي به روزي كه بگندد نمك.
از مكافات عمل غافل مشو
گندم ز گندم رويد وجو ز جو
موش به سوراخ نمي رفت
جارو به دمش مي بست.
درآسمان هابه دنبالش مي گشتم
در زمين پيدايش كردم.
باد آورده را باد مي برد.
تا پول داري
رفيقتم
قربون بند كيفتم.
تو نيكي مي كن ودر دجله انداز كه ايزد در بيابانت دهد باز.
كاسه كج پر نمي شود.
ماهي را هر وقت از آب بگيري تازه است.
بار كج
به منزل نمي رسه.
به شتر گفتند :چرا گردنت كجه گفت كجام راسته كه گردنم راست باشه
تا مرد سخن نگفته باشد
عيب هنرش نهفته باشد.
كار امروز را
به فردا مينداز.
سحر خيز باش
تا كامروا شوي.
عقل نباشد
جان در عذاب است.
اگر در خانه كس است
يك حرف بس است.
در نااميدي بسي اميد است پايان شب سيه سپيد است.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
